Dilexi Te - தமிழாக்கம் 4-34

 திருவருகைக் காலம் முதலாம் ஞாயிறு சிந்தனைக்குரியது 

DT: 4-34

அதிகாரம் ஒன்று

4. இயேசுவின் சீடர்கள் விலையுயர்ந்த நறுமண எண்ணெயை அவருடைய தலையில் ஊற்றிய பெண்ணைக் குறை கூறினர். 'இந்தத் தைலத்தை இவ்வாறு வீணாக்குவதேன்? இதை நல்ல விலைக்கு விற்று ஏழைகளுக்குக் கொடுத்திருக்கலாமே' என்றார்கள். ஏனெனில், ஏழைகள் எப்போதுமே உங்களோடு இருக்கிறார்கள். ஆனால், நான் எப்போதும் உங்களோடு இருக்கப் போவதில்லை. (மத் 26:8-9,11). அந்தப் பெண் இயேசுவில் தாழ்மையான மற்றும் துன்பப்படும் மெசியாவைக் கண்டாள், அவர் மீது அவள் தன் அன்பை முழுவதுமாக ஊற்ற முடியும். சில நாட்களுக்குள் முட்களால் துளைக்கப்படும் இயேசுவின் தலையில் அவளின் அபிஷேகம் எவ்வளவு ஆறுதலைத் தந்திருக்கும்! இது ஒரு சிறிய அடையாளம் தான், ஆனால் துன்பப்படுபவர்களுக்கு ஒரு சிறிய பாசம் கூட எவ்வளவு பெரியதாக இருக்கும், அது எவ்வளவு நிம்மதியைத் தரும் என்பதை அறிவார்கள். இயேசு இதைப் புரிந்துகொண்டு, அவளுடைய சைகையின் நினைவு நிலைத்திருக்கும் என்று சீடர்களிடம் கூறினார்: 'இந்த நற்செய்தி உலகம் முழுவதும் எங்கு அறிவிக்கப்பட்டாலும், அவள் செய்தது அவளை நினைவுகூரும் வகையில் சொல்லப்படும்' (மத் 26:13). அந்தப் பெண்ணின் எளிமை நிறைய விடையங்களைச் சொல்கிறது. எந்த பாசமும், மிகச் சிறியதாக இருந்தாலும் கூட, மறக்கப்படாது, குறிப்பாக அந்த நேரத்தில் இயேசு செய்தது போல் துன்பப்படுபவர்களிடமோ, தனிமையில் இருப்பவர்களிடமோ அல்லது தேவையில் இருப்பவர்களிடமோ அது காட்டப்பட்டால். 

5. ஆண்டவர் மீதான அன்பு, ஏழைகள் மீதான அன்புடன் ஒன்றானது. 'ஏழைகள் எப்போதும் உங்களுடனே இருப்பார்கள்' (மத் 26:11) என்று நமக்குச் சொல்லும் அதே இயேசு, சீடர்களுக்கும் வாக்குறுதி அளிக்கிறார்: 'நான் எப்போதும் உங்களுடனே இருக்கிறேன்' (மத் 28:20). 'மிகச் சிறியோராகிய என் சகோதரர் சகோதரிகளுள் ஒருவருக்கு நீங்கள் செய்ததையெல்லாம் எனக்கே செய்தீர்கள்'  (மத் 25:40) என்ற அவரது கூற்றை நாம் இதேபோல் சிந்திக்கிறோம். இது வெறும் மனித இரக்கம் பற்றிய விடையம் அல்ல, ஆனால் ஒரு வெளிப்பாடு: தாழ்ந்தவர்களுடனும் சக்தியற்றவர்களுடனும் தொடர்பு கொள்வது வரலாற்றின் இறைவனை சந்திப்பதற்கான ஒரு அடிப்படை வழியாகும். ஏழைகளில், அவர் தொடர்ந்து நம்மிடம் பேசுகிறார்.

6. 'பிரான்சிஸ்' எனும் பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்ததை விளக்கிய திருத்தந்தை பிரான்சிஸ், தான் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிறகு, தனது கருதினால் நண்பர் ஒருவர் தன்னைத் தழுவி, முத்தமிட்டு, 'ஏழைகளை மறந்துவிடாதே!' என்று சொன்னதை விவரித்தார். புனித பவுல் தனது பணியை உறுதிப்படுத்த எருசலேமுக்குச் சென்றபோது திரு அவைத் தலைவர்கள் அவரிடம் விடுத்த அதே வேண்டுகோள் இதுவாகும் (காண். கலா 2:1-10). பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகும், அப்போஸ்தலர் இன்னும் 'அதைச் செய்வதில்தான் முழு ஆர்வத்தோடு ஈடுபட்டிருந்தேன்' என்பதை மீண்டும் உறுதிப்படுத்த முடிந்தது (கலா 2:10). ஏழைகளைப் பராமரிப்பது அசிசி நகர் புனித பிரான்சிஸின் ஒரு பெரிய அக்கறையாகவும் இருந்தது: ஒரு தொழுநோயாளியின் நபராக, கிறிஸ்துவே பிரான்சிஸைத் தழுவி தனது வாழ்க்கையை மாற்றினார். இன்றும் கூட, அசிசியின் ஏழை மனிதராக, புனித பிரான்சிஸ், தனது சிறந்த முன்மாதிரியால் நம்மைத் தொடர்ந்து ஊக்கப்படுத்தி வருகிறார்.

7. எட்டு நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு, புனித பிரான்சிஸ் தனது காலத்தில் வாழ்ந்த கிறிஸ்தவர்களிலும் சமூகத்திலும் ஒரு நற்செய்திப் புதுப்பித்தலைத் தூண்டினார். செல்வந்தரும் தன்னம்பிக்கை கொண்டவருமான இளம் பிரான்சிஸ், ஏழைகள் மற்றும் சமூகத்திலிருந்து ஒதுக்கப்பட்டவர்களுடனான நேரடி தொடர்பால் அதிர்ச்சியடைந்து தன்னை மாற்றிக்கொண்டார். அவரது வாழ்க்கையின் கதை நம்பிக்கையாளர்களின் மனதையும் இதயங்களையும் தொடர்ந்து கவர்ந்திழுக்கிறது, மேலும் பல நம்பிக்கை அல்லாதவர்களையும் ஈர்க்கிறது. இது 'வரலாற்றை மாற்றியது.' அதே பாதையில் மேலும் ஒரு படியை இரண்டாம் வத்திக்கான் சங்கமும் எடுத்தது; 'சமாரியனின் உவமை வத்திக்கான் சங்கத்தின் ஆன்மீகத்திற்கு முன்மாதிரியாக செயல்பட்டது' என்று புனித ஆறாம் பவுல்  கூறிச் சுட்டிக்காட்டினார். நாம் நமது சுயநலத்திலிருந்து நம்மை விடுவித்து, அவர்களின் அழுகைக்கு நம் காதுகளைத் திறக்க முடிந்தால் மட்டுமே, ஏழைகளுக்கான விருப்பத் தேர்வு திரு அவைக்கும் சமூகத்திற்கும் அசாதாரண புதுப்பித்தலின் ஆதாரமாக இருக்கும் என்று நான் உறுதியாக நம்புகிறேன். 

ஏழைகளின் கூக்குரல்

8. எரியும் புதரில் மோசேக்கு கடவுள் தன்னை வெளிப்படுத்தும் புனித வேதாகமப் பகுதி இந்த முயற்சிக்கு ஒரு நிலையான தொடக்கப் புள்ளியாகச் செயல்படும். அங்கு அவர் கூறுவது: 'எகிப்தில் என் மக்கள்படும் துன்பத்தை என் கண்களால் கண்டேன்; அடிமை வேலைவாங்கும் அதிகாரிகளை முன்னிட்டு அவர்கள் எழுப்பும் குரலையும் கேட்டேன்; ஆம், அவர்களின் துயரங்களை நான் அறிவேன். அவர்களை விடுவிக்க நான் இறங்கி வந்திருக்கிறேன்... எனவே, நான் உங்களை அனுப்புவேன்' (விப. 3:7-8,10). ஏழைகளின் தேவைகள் மீதான தனது அக்கறையை கடவுள் இவ்வாறு காட்டுகிறார்: 'இஸ்ரயேல் மக்கள் ஆண்டவரை நோக்கிக் கூக்குரலிட்டபோது , ​​அவர் அவர்களுக்காக ஒரு மீட்பரை அனுப்பினார்' (நீதி. 3:15). ஏழைகளின் கூக்குரலைக் கேட்பதில், தம்முடைய பிள்ளைகளின் தேவைகளுக்காக, குறிப்பாக மிகுந்த தேவையில் இருப்பவர்களின் தேவைகளுக்காக எப்போதும் அக்கறை கொண்ட கடவுளின் இதயத்திற்குள் நுழையும்படி நாம் கேட்கப்படுகிறோம். அந்தக் கூக்குரலுக்கு நாம் பதிலளிக்காமல் இருந்தால், ஏழைகள் நமக்கு எதிராகக் கூப்பிடுவார்கள், மேலும் நாம் குற்ற உணர்ச்சிக்கு ஆளாக நேரிடும் (காண். இச 15:9) மேலும் கடவுளின் இருதயத்திலிருந்தே விலகிச் செல்வோம்.

9. ஏழைகளின் நிலை என்பது மனித வரலாறு முழுவதும், நமது வாழ்க்கை, சமூகங்கள், அரசியல் மற்றும் பொருளாதார அமைப்புகள், மற்றும், குறிப்பாக, திரு அவைக்கு தொடர்ந்து சவால் விடும் ஒரு கூக்குரலாகும். ஏழைகளின் காயமடைந்த முகங்களில், அப்பாவிகளின் துன்பத்தையும், அத்தோடு, கிறிஸ்துவின் துன்பத்தையும் நாம் காண்கிறோம். அதே நேரத்தில், ஏழைகளின் பல முகங்களைப் பற்றியும், வறுமையைப் பற்றியும் நாம் இன்னும் சரியாகப் பேச வேண்டும், ஏனெனில் இது ஒரு பன்முக நிகழ்வு. உண்மையில், வறுமையின் பல வடிவங்கள் உள்ளன: வாழ்க்கைக்கான பொருள் இல்லாதவர்களின் வறுமை, சமூக ரீதியாக ஓரங்கட்டப்பட்டவர்களின் வறுமை மற்றும் அவர்களின்  திறன்களுக்கு குரல் கொடுக்க வழி இல்லாதவர்களின் வறுமை, தார்மீக மற்றும் ஆன்மீக வறுமை, கலாச்சார வறுமை, தனிப்பட்ட அல்லது சமூக பலவீனம் அல்லது பலவீனமான நிலையில் தங்களைக் கண்டறிபவர்களின் வறுமை, உரிமைகள், இடம், சுதந்திரம் இல்லாதவர்களின் வறுமை.

10. இந்த அர்த்தத்தில், ஏழைகளுக்கான அர்ப்பணிப்பும், வறுமைக்கான சமூக மற்றும் கட்டமைப்பு காரணங்களை நீக்குவதற்கான அர்ப்பணிப்பும் சமீபத்திய தசாப்தங்களில் முக்கியத்துவம் பெற்றுள்ளது என்று கூறலாம், ஆனால் அது போதுமானதாக இல்லை. நமது சமூகங்கள் பெரும்பாலும் ஏராளமான ஏற்றத்தாழ்வுகளால் குறிக்கப்பட்ட வாழ்க்கை மற்றும் அரசியலை நோக்குநிலைப்படுத்துவதற்கான அளவுகோல்களை ஆதரிக்கின்றன என்பதாலும் இது நிகழ்கிறது. இதன் விளைவாக, நாம் அறிந்திருக்கும் மற்றும் எதிர்த்துப் போராட முயற்சிக்கும் பழைய வறுமை வடிவங்கள் புதியவற்றால் இணைக்கப்படுகின்றன, சில நேரங்களில் மிகவும் நுட்பமானவை மற்றும் ஆபத்தானவை. இந்தக் கண்ணோட்டத்தில், ஐக்கிய நாடுகள் சபை வறுமையை ஒழிப்பதை அதன் மில்லேனிய இலக்குகளில் ஒன்றாக ஆக்கியுள்ளது என்பது வரவேற்கத்தக்கது.

11. ஏழைகளுக்கான உறுதியான அர்ப்பணிப்பு, கலாச்சார மட்டத்தில் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தக்கூடிய மனநிலையில் மாற்றத்துடன் சேர்ந்து கொள்ள வேண்டும். உண்மையில், ஒரு வசதியான வாழ்க்கையிலிருந்து பெறப்பட்ட மகிழ்ச்சியின் மாயை, மற்றவர்களின் இழப்பில் கூட, செல்வத்தைக் குவித்தல் மற்றும் சமூக வெற்றியை மையமாகக் கொண்ட வாழ்க்கைப் பார்வையை நோக்கி பலரைத் தள்ளுகிறது. இவ்வாறு, ஏழைகள் பெருகிவரும் உலகில், சாதாரண மக்களுடன் ஒப்பிடும்போது, ​​கிட்டத்தட்ட வேறொரு உலகில், ஆறுதல் மற்றும் ஆடம்பரத்தின் குமிழியில் வாழும் ஒரு பணக்கார உயரடுக்கின் வளர்ச்சியை நாம் முரண்பாடாகக் காண்கிறோம். இதன் பொருள், ஒரு கலாச்சாரம் இன்னும் தொடர்கிறது - சில நேரங்களில் நன்கு மாறுவேடமிட்டது - இது மற்றவர்களை உணராமலேயே நிராகரிக்கிறது மற்றும் மில்லியன் கணக்கான மக்கள் பசியால் இறக்கிறார்கள் அல்லது மனிதர்களுக்குப் பொருந்தாத சூழ்நிலையில் உயிர்வாழ்கிறார்கள் என்பதை அலட்சியத்துடன் பொறுத்துக்கொள்கிறது. சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, மத்திய தரைக்கடல் கடற்கரையில் ஒரு உயிரற்ற குழந்தையின் புகைப்படம் ஒரு பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது; துரதிர்ஷ்டவசமாக, சில தற்காலிக கூக்குரல்களைத் தவிர, இதே போன்ற நிகழ்வுகள் பெருகிய முறையில் பொருத்தமற்றதாகி, ஓரங்கட்டப்பட்ட செய்திகளாகக் காணப்படுகின்றன.

12. வறுமையைப் பொறுத்தவரை நாம் நமது எச்சரிக்கையை விட்டுவிடக் கூடாது. உணவு மற்றும் தண்ணீர் பற்றாக்குறையால் பலர் தங்களைக் கண்டுபிடிக்கும் கடுமையான நிலைமைகள் குறித்து நாம் குறிப்பாக கவலைப்பட வேண்டும். பணக்கார நாடுகளிலும், ஏழைகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்து வருவது கவலைக்குரியது. ஐரோப்பாவில், மேலும் மேலும் குடும்பங்கள் மாத இறுதியை அடைய முடியாமல் தவிக்கின்றன. பொதுவாக, பல்வேறு வகையான வறுமை அதிகரிப்பதை நாம் காண்கிறோம், இது ஒரு சீரான யதார்த்தமாக இல்லை, ஆனால் இப்போது பல வகையான பொருளாதார மற்றும் சமூக வறுமையை உள்ளடக்கியது, இது பெரும்பாலும் வசதியான சூழல்களில் கூட சமத்துவமின்மை பரவுவதை பிரதிபலிக்கிறது. 'தங்கள் உரிமைகளைப் பாதுகாக்க பெரும்பாலும் குறைவான திறன் கொண்டவர்களாக இருப்பதால், ஒதுக்கி வைக்கப்படுதல், தவறாக நடத்தப்படுதல் மற்றும் வன்முறை போன்ற சூழ்நிலைகளைத் தாங்கிக் கொள்ளும் பெண்கள் இரட்டிப்பாக ஏழைகள் என்பதை நாம் மறந்துவிடக் கூடாது. அப்படியிருந்தும், பாதிக்கப்படக்கூடிய தங்கள் குடும்பங்களைப் பாதுகாப்பதிலும் பாதுகாப்பதிலும் தினசரி வீரத்தின் ஈர்க்கக்கூடிய உதாரணங்களை அவர்களிடையே நாம் தொடர்ந்து காண்கிறோம்.' அப்படியிருந்தும், பாதிக்கப்படக்கூடிய தங்கள் குடும்பங்களைப் பாதுகாப்பதில் தினசரி வீரத்தின் ஈர்க்கக்கூடிய உதாரணங்களை அவர்கள் மத்தியில் நாம் தொடர்ந்து காண்கிறோம். 

சில நாடுகளில் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்கள் நடந்து கொண்டிருக்கும் அதே வேளையில், 'உலகெங்கிலும் உள்ள சமூகங்களின் அமைப்பு, ஆண்களைப் போலவே பெண்களுக்கும் அதே கண்ணியம் மற்றும் ஒரே மாதிரியான உரிமைகள் உள்ளன என்பதை இன்னும் தெளிவாகப் பிரதிபலிக்கவில்லை. குறிப்பாக உண்மையில் ஆதரவற்ற பெண்களின் எண்ணிக்கையைக் கருத்தில் கொண்டால், நாம் நம் வார்த்தைகளால் ஒன்றைச் சொல்கிறோம், ஆனால் நமது முடிவுகளும் யதார்த்தமும் வேறொரு கதையைச் சொல்கின்றன. 

கருத்தியல் தப்பெண்ணங்கள்

13. ஏழைகளின் நிலைமை அவ்வளவு தீவிரமானது அல்ல என்று நம்மை நம்ப வைக்க சில நேரங்களில் 'விளக்கம்' செய்யப்படும் தரவுகளுக்கு அப்பால் பார்க்கும்போது, ​​ஒட்டுமொத்த யதார்த்தம் மிகவும் தெளிவாகத் தெரிகிறது: 'சில பொருளாதார விதிகள் வளர்ச்சிக்கு பயனுள்ளதாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளன, ஆனால் ஒருங்கிணைந்த மனித வளர்ச்சிக்கு அல்ல. செல்வம் அதிகரித்துள்ளது, ஆனால் சமத்துவமின்மையுடன் சேர்ந்து, 'புதிய வடிவிலான வறுமை உருவாகிறது'. நவீன உலகம் வறுமையைக் குறைத்துள்ளது என்ற கூற்று, இன்றைய யதார்த்தங்களுடன் ஒத்துப்போகாத கடந்த கால அளவுகோல்களைக் கொண்டு வறுமையை அளவிடுவதன் மூலம் செய்யப்படுகிறது. உதாரணமாக, மற்ற காலங்களில், மின்சாரத்திற்கான அணுகல் இல்லாமை வறுமையின் அடையாளமாகக் கருதப்படவில்லை, அல்லது அது கஷ்டத்திற்கான ஆதாரமாகவும் இருக்கவில்லை. ஒவ்வொரு உறுதியான வரலாற்றுக் காலத்திலும் கிடைக்கும் உண்மையான வாய்ப்புகளின் பின்னணியில் வறுமை எப்போதும் புரிந்து கொள்ளப்பட்டு அளவிடப்பட வேண்டும். இருப்பினும், குறிப்பிட்ட சூழ்நிலைகள் மற்றும் சூழல்களுக்கு அப்பால் பார்க்கும்போது, ​​ஐரோப்பிய சமூகத்தின் 1984 ஆவணம், ''ஏழைகள்' என்பது அவர்கள் வாழும் உறுப்பு நாடுகளில் குறைந்தபட்ச ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய வாழ்க்கை முறையிலிருந்து அவர்களை விலக்கும் அளவுக்கு குறைவாக உள்ள நபர்கள், குடும்பங்கள் மற்றும் நபர்களின் குழுக்களைக் குறிக்கும்' என்று அறிவித்தது. இருப்பினும், பிறந்த இடத்தைப் பொருட்படுத்தாமல், அனைத்து மனிதர்களும் ஒரே மாண்பைக் கொண்டுள்ளனர் என்பதை நாம் ஒப்புக்கொண்டால், நாடுகளுக்கும் பிராந்தியங்களுக்கும் இடையில் நிலவும் மகத்தான வேறுபாடுகளைப் புறக்கணிக்கக்கூடாது.

14. ஏழைகள் தற்செயலாகவோ அல்லது குருட்டுத்தனமான மற்றும் கொடூரமான விதியினாலோ வந்தவர்கள் அல்ல. அவர்களில் பெரும்பாலோருக்கு, வறுமை ஒரு தேர்வாக இல்லை. இருப்பினும், இந்தக் கூற்றை இன்னும் கூறுவதாகக் கருதுபவர்களும் உள்ளனர், இதனால் அவர்களின் சொந்த குருட்டுத்தன்மை மற்றும் கொடுமையை வெளிப்படுத்துகிறார்கள். ஒருவேளை அவர்களின் மூதாதையர்கள் தங்கள் வாழ்நாள் முழுவதும் உழைத்து ஏழைகளாக இறந்ததால், நிச்சயமாக, ஏழைகளிடையே வேலை செய்ய விரும்பாதவர்களும் உள்ளனர். இருப்பினும், இன்னும் பலர் - ஆண்களும் பெண்களும் - விடியற்காலை முதல் மாலை வரை வேலை செய்கிறார்கள், ஒருவேளை குப்பைகளை சேகரிக்கிறார்கள், தங்கள் கடின உழைப்பு அவர்களுக்கு மட்டுமே உதவும் என்பதை அறிந்திருந்தாலும், ஆனால் உண்மையில் அவர்களின் வாழ்க்கையை ஒருபோதும் மேம்படுத்தாது. வெற்றியாளர்களை மட்டுமே 'தகுதியானவர்கள்' என்று பார்க்கும் தகுதியின் மீதான அந்த போலியான பார்வையால் பராமரிக்கப்படும் தகுதிக்கு அவர்கள் 'தகுதியானவர்கள்' அல்ல என்பதாலும், பெரும்பாலான ஏழைகள் அப்படிப்பட்டவர்கள் என்று கூற முடியாது. வெற்றியாளர்களை மட்டுமே 'தகுதியானவர்கள்' என்று கருதும் தகுதிக்கு எதிரான ஜனநாயகத்தின் போலியான பார்வையால் அவர்கள் வேறுவிதமாக 'தகுதியானவர்கள்' அல்ல.

15. கிறிஸ்தவர்களும் பல சந்தர்ப்பங்களில், மதச்சார்பற்ற சித்தாந்தங்கள் அல்லது அரசியல் மற்றும் பொருளாதார அணுகுமுறைகளால் உருவாக்கப்பட்ட மனப்பான்மைகளுக்கு அடிபணிந்துள்ளனர், அவை மொத்த பொதுமைப்படுத்தல்களுக்கும் தவறான முடிவுகளுக்கும் வழிவகுக்கும். சிலர் தொண்டு பணிகளை நிராகரிக்கிறார்கள் அல்லது கேலி செய்கிறார்கள், அவை திரு அவையின் பணியின் எரியும் இதயம் அல்ல, ஒரு சிலரின் ஆவேசம் போல, நற்செய்தியைத் திரும்பிப் படித்து மீண்டும் படிக்க வேண்டியதன் அவசியத்தை எனக்கு உணர்த்துகிறது, இல்லையெனில் நாம் அதை இந்த உலக ஞானத்தால் மாற்றுவோம். நற்செய்தியில் அதன் மூலத்தைக் கொண்ட திரு அவையின் வாழ்க்கையின் பெரும் நீரோட்டத்திற்குள் நாம் இருக்க வேண்டுமென்றால், ஏழைகளை புறக்கணிக்க முடியாது, அது எல்லா நேரங்களிலும் இடத்திலும் பலனைத் தருகிறது.

அத்தியாயம் இரண்டு : ஏழைகளைத் தேர்ந்தெடுக்கும் கடவுள்

ஏழைகளின் தேர்வு

16. இரக்கமுள்ள அன்பாய் இருப்பவர் கடவுள்;   எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அடிமைத்தனம், பயம், பாவம் மற்றும் மரணத்தின் சக்தியிலிருந்து நம்மை விடுவிப்பதற்காக அவர் நம்மிடையே வருவது, வரலாற்றில் வெளிப்பட்டு நிறைவேறும் அவரது அன்பின் திட்டமாக அமைகின்றது.  கருணையுள்ள பார்வையுடனும் அன்பு நிறைந்த இதயத்துடனும் அவர்களின் மனித நிலையை நிவர்த்தி செய்து, அவர் தனது படைப்புக்களின் பக்கம் திரும்பினார், இதனால் அவர்களின் வறுமையைப் பராமரித்தார். நமது மனித இயல்பின் வரம்புகள் மற்றும் பலவீனத்தைப் பகிர்ந்து கொள்வதற்காக, அவர் தாமே ஏழையாகி, நம்மைப் போலவே மனிதனாகப் பிறந்தார். தீவனத்தொட்டிலில் கிடத்தப்பட்ட குழந்தையின் சிறிய தன்மையிலும், சிலுவையின் மிகுந்த அவமானத்திலும் நாங்கள் அவரை அறிந்துகொண்டோம், அங்கு எங்கள் தீவிர வறுமையான மரணத்தை அவர் பகிர்ந்து கொண்டார். 

 நீதி, சகோதரத்துவம் மற்றும் ஒற்றுமையின் அரசை தொடங்க விரும்பும் கடவுள், பாகுபாடு காட்டப்படுபவர்களுக்கும் ஒடுக்கப்படுபவர்களுக்கும் தனது இதயத்தில் ஒரு சிறப்பு இடத்தைக் கொண்டுள்ளார், மேலும் அவர் தனது திரு அவையான நம்மிடம், பலவீனமானவர்களுக்கு ஆதரவாக ஒரு தீர்க்கமான மற்றும் தீவிரமான தேர்வை எடுக்குமாறு கேட்டுக்கொள்கிறார்.

17. இந்தக் கண்ணோட்டத்தில்தான், பழைய ஏற்பாட்டின் ஏராளமான பக்கங்களில் கடவுள் ஏழைகளின் நண்பராகவும் விடுதலை அளிப்பவராகவும், ஏழைகளின் அழுகையைக் கேட்டு அவர்களை விடுவிக்கத் தலையிடுபவராகவும் சித்தரிக்கப்படுகிறார் (காண். திருப்பாடல்: 34:7). ஏழைகளின் அடைக்கலமான கடவுள், இறைவாக்கினர்களின் மூலம் - குறிப்பாக ஆமோஸ் மற்றும் ஏசாயாவை நினைவு கூறுகின்றோம் - பலவீனமானவர்களுக்கு எதிராக செய்யப்பட்ட அநீதிகளைக் கண்டிக்கிறார், மேலும் இஸ்ராயேல் மக்கள் அதன் வழிபாட்டை உள்ளிருந்து புதுப்பிக்க அறிவுறுத்துகிறார், ஏனெனில் ஒருவர் பலவீனமானவர்களையும் ஏழைகளையும் ஒடுக்கும்போது செபிக்கவும் பலியிடவும் முடியாது. வேதாகமத்தின் தொடக்கத்திலிருந்தே, பலவீனமானவர்களையும் ஏழைகளையும் அவர் பாதுகாப்பதன் மூலம் கடவுளின் அன்பு தெளிவாகக் காட்டப்படுகிறது, அவர் அவர்கள் மீதான ஒரு குறிப்பிட்ட பாசம் கொண்டிருப்பதாகச் சொல்லமுடிகின்றது. 'கடவுளின் இதயம் ஏழைகளுக்கு ஒரு சிறப்பு இடத்தைக் கொண்டுள்ளது... நமது மீட்பின் முழு வரலாறும் ஏழைகளின் இருப்பால் குறிக்கப்படுகிறது.' 

ஏழை மெசியாவாகிய இயேசு

18. ஏழைகள் மீது கடவுளுக்கு இருந்த முன்னுரிமை கொண்ட அன்பும், அவர்களின் கூக்குரலைக் கேட்க அவர் தயாராக இருப்பதும் பற்றிய பழைய ஏற்பாட்டு வரலாறு நாசரேத்து இயேசுவில் நிறைவேறுகிறது. அவரது மனித அவதாரத்தின் மூலம், அவர் 'தம்மைத்தாமே வெறுமையாக்கி, அடிமையின் வடிவத்தை எடுத்து, மனித சாயலில் பிறந்தார்' (பிலி 2:7), அந்த வடிவத்தில் அவர் நமக்கு மீட்பைக் கொண்டு வந்தார். கடவுள் நம்மீது வைத்திருக்கும் அன்பை முழுமையாக வெளிப்படுத்தும் அவரது பணியில்தான் அவரது தீவிர வறுமை அடித்தளமாக அமைகின்றது. (காண். யோவான் 1:18; 1 யோவான் 4:9). புனித பவுல் தனது வழக்கமான சுருக்கமான முறையில் கூறுவது போல்: 'நம் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் அருள்செயலை அறிந்திருக்கிறீர்களே! அவர் செல்வராயிருந்தும் உங்களுக்காக ஏழையானார். அவருடைய ஏழ்மையினால் நீங்கள் செல்வராகுமாறு இவ்வாறு செய்தார்' (2 கொரி 8:9).

19. இயேசுவின் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு விடையத்தையும் வறுமை அடையாளப்படுத்தியது என்பதை நற்செய்தி நமக்குக் காட்டுகிறது. அவர் உலகிற்குள் நுழைந்த தருணத்திலிருந்தே, தனது கைவிடப்பட்டதன் கசப்பான அனுபவத்தை இயேசு அறிந்திருந்தார். பெறுகால வேதனையில் இருந்த மரியாவும் அவரோடு யோசேப்பும் பெத்லகேமுக்கு எப்படி வந்தார்கள் என்பதை லூக்கா நற்செய்தியாளர் கூறுகிறார், பின்னர், 'விடுதியில் அவர்களுக்கு இடம் கிடைக்கவில்லை' என்று வேதனையுடன் கூறுகிறார் (லூக் 2:7). இயேசு தாழ்மையான சூழலில் பிறந்து ஒரு தொட்டிலில் கிடத்தப்பட்டார்; பின்னர், அவரைக் கொலைசெய்யப்படுவதில் இருந்து காப்பாற்ற, அவர்கள் எகிப்துக்கு ஓடினர் (காண். மத் 2:13-15). அவரது பொது பணியின் விடியலில், நாசரேத்தின் செபக்கூடத்தில் ஏழைகளுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரும் அருளின் ஆண்டு அவரில் நிறைவேறியதாக அறிவித்த பிறகு, அவர் நகரத்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டார் (காண்.  லூக் 4:14-30). அவர் புறக்கணிக்கப்பட்ட ஒருவராக இறந்தார், எருசலேமிலிருந்து சிலுவையில் அறையப்படுவதற்காக அழைத்துச் செல்லப்பட்டார் (காண். மாற்கு 15:22). உண்மையில், இயேசுவின் வறுமை இப்படித்தான் சிறப்பாக விவரிக்கப்படுகிறது: ஏழைகளின், சமூகத்தின் ஒதுக்கப்பட்டவர்களின் அதே புறக்கணிப்பை அவர் அனுபவித்தார். இயேசு இந்த ஏழைகளின் வெளிப்பாடே. அவர் தன்னை உலகிற்கு ஏழை மெசியாவாக மட்டுமல்லாமல், ஏழைகளின் மெசியாவாகவும், ஏழைகளுக்கான மெசியாவாகவும் வெளிப்படுத்தினார்.

20. இயேசுவின் சமூக தரம் பற்றிய சில குறிப்புகள் உள்ளன. முதலாவதாக, அவர் ஒரு கைவினைஞராகவோ அல்லது தச்சராகவோ, (காண். மாற் 6:3) பணியாற்றினார். இவர்கள் உடல் உழைப்பால் தங்கள் வாழ்க்கையை நடத்தி வந்தவர்கள். நிலம் சொந்தமாக இல்லாததால், அவர்கள் விவசாயிகளை விட தாழ்ந்தவர்களாகக் கருதப்பட்டனர். குழந்தை இயேசுவை யோசேப்பும் மரியாளும் கோவிலில் காணிக்கையாகக் கொடுத்தபோது, ​​அவரது பெற்றோர் ஒரு ஜோடி காட்டுப்புறாக்கள் அல்லது புறாக்களை காணிக்கையாகக் கொடுத்தனர் (காண். லூக் 2:22-24), இது லேவியர் நூலின் (காண். 12:8) பரிந்துரைகளின்படி ஏழைகளின் காணிக்கையாகும். நற்செய்தியில், இயேசு தனது சீடர்களுடன் சேர்ந்து வயல்களின் வழியாகச் செல்லும்போது சாப்பிட தானியக் கதிர்களை எவ்வாறு சேகரித்தார் என்பதைக் கூறுகிறது (காண். மாற்: 2:23-28). வயல்களில் இந்த கதிர்களைப் பொறுக்க ஏழைகள் மட்டுமே அனுமதிக்கப்பட்டனர். மேலும், இயேசு தன்னைப் பற்றி இவ்வாறு கூறுகிறார்: 'நரிகளுக்குப் பதுங்குக் குழிகளும், வானத்துப் பறவைகளுக்குக் கூடுகளும் உண்டு. மானிட மகனுக்கோ தலை சாய்க்கக்கூட இடமில்லை' (மத் 8:20; லூக் 9:58). உண்மையில், அவர் ஒரு பயணப் போதகர், அவருடைய வறுமையும் நிச்சயமற்ற தன்மையும் தந்தையுடனான அவரது பிணைப்பின் அடையாளங்களாகும். சீடத்துவ பாதையில் அவரைப் பின்பற்ற விரும்புவோருக்கான நிபந்தனைகளாகும். இந்த வழியில், பொருட்கள், செல்வங்கள் மற்றும் உலகப் பாதுகாப்பைத் துறப்பது கடவுளிடமும் அவருடைய பாதுகாப்பிலும் தன்னை ஒப்படைப்பதற்கான ஒரு புலப்படும் அடையாளமாகிறது. 

21. தனது பொது பணியின் தொடக்கத்தில், இயேசு நாசரேத்தின் செபக்கூடத்தில் தோன்றி, ஏசாயா இறைவாக்கினரின் ஏட்டுச் சுருளை வாசித்து, இறைவாக்கினரின் வார்த்தைகளை தனக்குப் பொருத்தமாக்கிக் கொண்டார்: 'ஆண்டவருடைய ஆவி என்மேல் உளது; ஏனெனில், அவர் எனக்கு அருள்பொழிவு செய்துள்ளார். ஏழைகளுக்கு நற்செய்தியை அறிவிக்க அவர் என்னை அனுப்பியுள்ளார்' (லூக் 4:18). இவ்வாறு, வரலாற்றின் இங்கேயும் இப்போதும், கடவுளின் அன்பான நெருக்கத்தைக் கொண்டுவர வருபவர் என்று அவர் தன்னை வெளிப்படுத்துகிறார், இது எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக தீமையின் கைதிகள், பலவீனமானவர்கள் மற்றும் ஏழைகளுக்கான விடுதலையின் பணியாகின்றது.  இயேசுவின் மறையுரையிலிருந்து வெளிப்படும் அடையாளங்கள், அன்பின், இரக்கத்தின் வெளிப்பாடுகளாகின்றன. இவைகள் தங்களின் நிலை காரணமாகவும், சமூகத்தால், இறை நம்பிக்கை நிறைந்த மக்களால் கூட ஓரங்கட்டப்பட்ட நோயாளிகள், ஏழைகள் மற்றும் பாவிகளையும் கடவுள் கண்ணோக்குகின்றார். அவர் குருடர்களின் கண்களைத் திறக்கிறார், தொழுநோயாளிகளைக் குணப்படுத்துகிறார், இறந்தவர்களை எழுப்புகிறார், ஏழைகளுக்கு நற்செய்தியை அறிவிக்கிறார்: கடவுள் அருகில் இருக்கிறார், கடவுள் உங்களை அன்புசெய்கின்றார் (காண் லூக் 7:22). 'ஏழைகளே, நீங்கள் பேறுபெற்றோர்; ஏனெனில், இறையாட்சி உங்களுக்கு உரியதே.' (லூக் 6:20) என்று அவர் ஏன் அறிவிக்கிறார் என்பதை இது விளக்குகிறது. ஏழைகளுக்கு கடவுள் முன்னுரிமை அளிக்கிறார்: இயேசுவின் நம்பிக்கை நிறைந்த விடுதலையின் வார்த்தைகள் முதலில் அவர்களுக்குச் சொல்லப்படுகின்றன. எனவே, அவர்களின் வறுமையிலோ அல்லது பலவீனத்திலோ கூட, யாரும் கைவிடப்பட்டதாக உணரக்கூடாது. மேலும், திரு அவை, கிறிஸ்துவின் திரு அவையாக இருக்க விரும்பினால், அது 'பேறுபெற்றதன்' திரு அவையாக இருக்க வேண்டும், சிறியவர்களுக்கு இடமளிக்கும் மற்றும் ஏழைகளுடன் ஏழைகளாக நடக்கும் திரு அவையாக இருக்க வேண்டும், ஏழைகளுக்கு ஒரு சலுகை பெற்ற திரு அவையாக இருக்க வேண்டும் (காண். யாக்கோபு 2:2-4).

22. அந்தக் காலத்தில், ஏழைகளும் நோயாளிகளும் வாழ்க்கைத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யாமல், அடிக்கடி கையேந்தி பிச்சை எடுக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தனர். நோய் மற்றும் வறுமை எப்படியோ தனிப்பட்ட பாவத்துடன் தொடர்புடையது என்ற நம்பிக்கையின் காரணமாக, அவர்கள் சமூக அவமானத்தின் கூடுதல் சுமையைச் சுமந்தனர். கடவுள் 'அவர் நல்லோர் மேலும் தீயோர் மேலும் தம் கதிரவனை உதித்தெழச் செய்கிறார். நேர்மையுள்ளோர் மேலும் நேர்மையற்றோர் மேலும் மழை பெய்யச் செய்கிறார்' (மத் 5:45) என்று வலியுறுத்துவதன் மூலம் இயேசு இந்த மனநிலையை உறுதியாக எதிர்த்தார். உண்மையில், அவர் அந்தக் கருத்தை முற்றிலுமாகத் தலைகீழாக மாற்றினார், செல்வரும் மற்றும் இலாசரின் உவமையின் முடிவில் இருந்து நாம் காணும் செய்தியாக: 'மகனே, நீ உன் வாழ்நாளில் நலன்களையே பெற்றாய்; அதே வேளையில் இலாசர் இன்னல்களையே அடைந்தார். அதை நினைத்துக் கொள். இப்பொழுது அவர் இங்கே ஆறுதல் பெறுகிறார்; நீயோ மிகுந்த வேதனைப்படுகிறாய்' (லூக் 16:25).

23. எனவே, 'ஏழைகளாக மாறி, எப்போதும் ஏழைகளுக்கும் ஒதுக்கப்பட்டவர்களுக்கும் நெருக்கமாக இருந்த கிறிஸ்துவின் மீதான நமது நம்பிக்கையே சமூகத்தின் மிகவும் புறக்கணிக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களின் ஒருங்கிணைந்த வளர்ச்சிக்கான நமது அக்கறையின் அடிப்படையாகும்' என்பது தெளிவாகிறது. ஏழைகளைப் பற்றி வேதாகமத்தின் படிப்பினைகள் இவ்வளவு தெளிவாக இருந்தாலும், ஏழைகளைப் பாதுகாப்பாகப் புறக்கணிக்க முடியும் என்று பலர் ஏன் தொடர்ந்து நினைக்கிறார்கள் என்று நான் அடிக்கடி ஆச்சரியப்படுகிறேன். இருப்பினும், தற்போதைக்கு, ஏழைகளுடனான நமது உறவு மற்றும் கடவுளின் மக்களில் அவர்களின் அத்தியாவசிய இடம் பற்றி திரு அவை நமக்கு என்ன சொல்கிறது என்பதைப் பற்றிய நமது சிந்தனையைத் தொடரலாம்.

வேதாகமத்தில் ஏழைகள் மீதான இரக்கம்

24. 'தம் கண் முன்னேயுள்ள சகோதரர் சகோதரிகளிடம் அன்பு செலுத்தாதோர், கண்ணுக்குப் புலப்படாத கடவுளிடம் அன்பு செலுத்த முடியாது' (1 யோவான் 4:20) என்று புனித யோவான் எழுதுகிறார். இதேபோல், மறைநூல் அறிஞரின் கேள்விக்கு பதிலளித்த இயேசு, இரண்டு கட்டளைகளை மேற்கோள் காட்டுகிறார்: 'உன் முழு இதயத்தோடும், உன் முழு உள்ளத்தோடும், உன் முழு ஆற்றலோடும் உன் கடவுளாகிய ஆண்டவரிடம் அன்பு கூர்வாயாக' (இச 6:5), மற்றும் 'உன் மீது நீ அன்புகூர்வதுபோல் உனக்கு அடுத்திருப்பவர் மீதும் அன்பு கூர்வாயாக' (லேவி 19:18), அவற்றை ஒரே கட்டளையில் இணைக்கிறார். மாற்கு நற்செய்தியாளர் இயேசுவின் பதிலை இந்த வார்த்தைகளில் அறிவிக்கிறார்: 'இஸ்ரயேலே கேள். நம் ஆண்டவராகிய கடவுள் ஒருவரே ஆண்டவர். உன் முழு இதயத்தோடும் முழு உள்ளத்தோடும் முழுமனத்தோடும் முழு ஆற்றலோடும் உன் ஆண்டவராகிய கடவுளிடம் அன்பு கூர்வாயாக' என்பது முதன்மையான கட்டளை. 'உன்மீது நீ அன்புகூர்வது போல் உனக்கு அடுத்திருப்பவர் மீதும் அன்புகூர்வாயாக' என்பது இரண்டாவது கட்டளை. இவற்றைவிட மேலான கட்டளை வேறு எதுவும் இல்லை' (12:29-31).

25. லேவியர் நூலின் இப்பகுதி எமது அயலவரை அன்புசெய்யக் கற்பிக்கிறது, அதே நேரத்தில் ஏனைய நூல்கள் ஒருவரின் எதிரியிடம் கூட மரியாதை காட்டவும் அன்பு செலுத்தவும் அழைக்கின்றன: 'உன் பகைவரின் வழிதவறித் திரியும் மாடோ கழுதையோ உனக்கு எதிர்ப்பட்டால் நீ அதனை உரியவரிடம் கொண்டு சேர்த்துவிடு.

உன்னை வெறுக்கும் ஒருவரின் கழுதை சுமையினால் படுத்துவிட்டதை நீ கண்டால், அந்நிலையில் அவரை விட்டகலாதே! அதைத் தூக்கிவிட அவருக்கு உதவிசெய்.' (விப 23:4-5). மற்றவர்களுக்கான மரியாதையின் உள்ளார்ந்த மதிப்பு இங்கே வெளிப்படையாகக் கூறப்பட்டுள்ளது: தேவைப்படும் எவரும், ஒரு எதிரி கூட, எப்போதும் நமது உதவிக்கு தகுதியானவரே. 

26. கடவுள் மீதான அன்பின் முதன்மையைப் பற்றிய இயேசுவின் போதனை, ஏழைகளிடம் அன்பு செலுத்தாமல் கடவுளை அன்பு செய்ய முடியாது என்ற அவரது வலியுறுத்தலால் தெளிவாக பூர்த்தி செய்யப்படுகிறது. நமது அயலவரின் மீதான அன்பு, கடவுள் மீதான நமது அன்பின் நம்பகத்தன்மைக்கு உறுதியான சான்றாகும், 'கடவுளை எவரும் என்றுமே கண்டதில்லை. நாம் ஒருவர் மற்றவரிடம் அன்பு கொண்டுள்ளோமென்றால் கடவுள் நம்மோடு இணைந்திருப்பார்; அவரது அன்பு நம்மிடம் நிறைவு பெறும். கடவுள் நம்மிடம் கொண்டுள்ள அன்பை அறிந்துள்ளோம்; அதை நம்புகிறோம். கடவுள் அன்பாய் இருக்கிறார். அன்பில் நிலைத்திருகிறவர் கடவுளோடு இணைந்திருக்கிறார். கடவுளும் அவரோடு இணைந்திருக்கிறார்' (1 யோவான் 4:12,16) என்று புனித யோவான் சாட்சியமளிக்கிறார்: . இரண்டு வகை அன்பும் வேறுபட்டவை, ஆனால் பிரிக்க முடியாதவை. கடவுளைப் பற்றிய வெளிப்படையான குறிப்பு இல்லாத சந்தர்ப்பங்களில் கூட, ஒருவரின் அயலவருக்கு அன்பு செலுத்தும் ஒவ்வொரு செயலும் ஏதோ ஒரு வகையில் தெய்வீக அன்பின் பிரதிபலிப்பாகும் என்று இறைவன் தாமே கற்பிக்கிறார்: 'மிகச் சிறியோராகிய என் சகோதரர் சகோதரிகளுள் ஒருவருக்கு நீங்கள் செய்ததையெல்லாம் எனக்கே செய்தீர்கள் என உறுதியாக உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்' (மத் 25:40).

27. இந்தக் காரணத்திற்காக, நாம் புரியும் இரக்கச் செயல்கள் வழிபாட்டின் நம்பகத்தன்மையின் அடையாளமாக பரிந்துரைக்கப்படுகின்றன. கடவுளுக்குப் புகழ்ச்சி அளிக்கும் அதே வேளையில், தூய ஆவியார் நம்மில் ஏற்படுத்தக்கூடிய மாற்றத்திற்கு எமது இதயத்தைத் திறந்து வைக்க வேண்டும். இதன் மூலம் நாம் அனைவரும் கிறிஸ்துவின் சாயலாகவும், பலவீனமானவர்களிடம் அவருடைய கருணையாகவும் மாறலாம். இந்த அர்த்தத்தில், வழிபாட்டில் வெளிப்படுத்தப்படும் இறைவனுடனான நமது உறவு, சுயநலத்தின் தர்க்கத்தின்படி நமது உறவுகளை வாழும் ஆபத்திலிருந்து நம்மை விடுவிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. ஒருவருக்கொருவர் அன்பு செலுத்துபவர்களைச் சுற்றியுள்ள இலவசங்களுக்கு நாம் திறந்திருக்கிறோம், எனவே, எல்லாவற்றையும் பொதுவாகப் பகிர்ந்து கொள்கிறோம். இது சம்பந்தமாக, இயேசு அறிவுறுத்துவது யாதெனில்: 'நீர் பகல் உணவோ இரவு உணவோ அளிக்கும் போது உம் நண்பர்களையோ, சகோதரர் சகோதரிகளையோ, உறவினர்களையோ, செல்வம் படைத்த அண்டை வீட்டாரையோ அழைக்க வேண்டாம். அவ்வாறு அழைத்தால் அவர்களும் உம்மைத் திரும்ப அழைக்கலாம். நீர் விருந்து அளிக்கும்போது ஏழைகளையும் உடல் ஊனமுற்றோரையும் கால் ஊனமுற்றோரையும் பார்வையற்றோரையும் அழையும். அப்போது நீர் பேறு பெற்றவர் ஆவீர். ஏனென்றால், உமக்குக் கைம்மாறு செய்ய அவர்களிடம் ஒன்றுமில்லை' (லூக் 14:12-14).

28. ஏழைகளுக்கு இரக்கம் காட்ட வேண்டும் என்ற இறைவனின் வேண்டுகோள், கடைசி நியாயத்தீர்ப்பின் மாபெரும் உவமையில் (காண். மத்தேயு 25:31-46) உச்சத்தை அடைகிறது, இது இரக்கமுள்ளவர்களின் பேரின்பத்தின் தெளிவான விளக்கமாகச் செயல்படுத்துகின்றது. அந்த உவமையில், வாழ்க்கையில் நம் நிறைவிற்கான திறவுகோலை இறைவன் நமக்கு வழங்குகிறார்; உண்மையில், 'நாம் கடவுளின் கண்களுக்குப் பிரியமான புனிதத்தைத் தேடினால், இந்த உரை நாம் நியாயந்தீர்க்கப்படுவதற்கான ஒரு தெளிவான அளவுகோலை நமக்கு வழங்குகிறது.' நற்செய்தியின் தெளிவான, வலிமையான வார்த்தைகள் 'அவற்றின் சக்தியைக் குறைக்கக்கூடிய எந்த 'கூடுமானால் அல்லது ஆனால்' எனும் எடுகோளை இல்லாமல் நடைமுறைப்படுத்தப்பட வேண்டும். இந்தக் கோரிக்கைகளுக்கு அப்பால் புனிதத்துவத்தைப் புரிந்து கொள்ளவோ ​​அல்லது வாழவோ முடியாது என்பதை நம் இறைவன் மிகத் தெளிவுபடுத்தினார்.'

29. ஆரம்பகால கிறிஸ்தவ சமூகத்தில், தான தர்ம செயல்கள் அனைத்துமே மூல ஆய்வுகள் அடிப்படையிலோ அல்லது திட்டமிடல் அடிப்படையிலோ புரியப்பட்டது அல்ல, மாறாக நற்செய்தியில் வழங்கப்பட்ட இயேசுவின் முன்மாதிரியை நேரடியாகப் பின்பற்றி செய்யப்பட்டன. யாக்கோபின் திருமுகம் பணக்காரர்களுக்கும் ஏழைகளுக்கும் இடையிலான உறவுகளின் சிக்கலை விரிவாகக் கையாள்கிறது, மேலும் நம்பிக்கையாளர்களின் நம்பிக்கைத் நம்பகத்தன்மையை ஆராய இரண்டு கேள்விகளைக் கேட்கிறது: 'என் சகோதர சகோதரிகளே, தம்மிடம் நம்பிக்கை உண்டு எனச்சொல்லும் ஒருவர் அதைச் செயல்களிலே காட்டாவிட்டால், அதனால் பயன் என்ன? அந்த நம்பிக்கை அவரை மீட்க முடியுமா? ஒரு சகோதரன் அல்லது ஒரு சகோதரி போதிய உடையும் அன்றாட உணவும் இல்லாதிருக்கும்போது, அவர்கள் உடலுக்குத் தேவையானவை எவற்றையும் கொடாமல் உங்களுள் ஒருவர் அவர்களைப் பார்த்து, 'நலமே சென்று வாருங்கள்; குளிர் காய்ந்து கொள்ளுங்கள்; பசியாற்றிக் கொள்ளுங்கள்;' என்பாரென்றால் அதனால் பயன் என்ன? அதைப் போலவே, நம்பிக்கையும் செயல் வடிவம் பெறாவிட்டால் தன்னிலே உயிரற்றதாயிருக்கும்.' (2:14-17). 

30. யாக்கோபு தொடர்ந்து கூறுகிறார்: 'உங்கள் பொன்னும் வெள்ளியும் துருப்பிடித்துவிட்டன. அந்தத் துருவே உங்களுக்கு எதிர்ச் சான்றாக இருக்கும்; அது நெருப்புப்போல உங்கள் சதையை அழித்துவிடும். இந்த இறுதி நாள்களில் செல்வத்தைக் குவித்து வைத்திருக்கின்றீர்களே! உங்கள் வயலில் அறுவடை செய்த வேலையாள்களுக்குரிய கூலியைப் பிடித்துக் கொண்டீர்கள்; அது கூக்குரலிடுகிறது. அறுவடை செய்தவர்களின் கூக்குரல் படைகளின் ஆண்டவருடைய செவிக்கு எட்டியுள்ளது. இவ்வுலகில் ஆடம்பரமாகவும் இன்பமாகவும் வாழ்ந்தீர்கள். கொல்லப்படும் நாளுக்காக உங்கள் உள்ளங்களைக் கொழுக்க வைத்தீர்கள். நேர்மையானவரைக் குற்றவாளி எனத் தீர்ப்பளித்துக் கொலை செய்தீர்கள். ஆனால், அவர் உங்களை எதிர்த்து நிற்கவில்லை.' (5:3-5). நாம் அவற்றைக் கேட்க விரும்பாவிட்டாலும், இவை சக்திவாய்ந்த வார்த்தைகள்! யோவானின் முதல் திருமுகத்திலும் இதேபோன்ற வேண்டுகோளைக் காணலாம்: 'உலகச் செல்வத்தைப் பெற்றிருப்போர் தம் சகோதரர் சகோதரிகள் தேவையில் உழல்வதைக் கண்டும் பரிவு காட்டவில்லையென்றால் அவர்களிடம் கடவுளின் அன்பு எப்படி நிலைத்திருக்கும்?' (3:17).

31. கடவுளுடைய வார்த்தையின் செய்தி 'மிகவும் தெளிவாகவும், நேரடியாகவும், எளிமையாகவும், சொற்பொழிவாற்றலுடனும் இருப்பதால், எந்த திரு அவை விளக்கத்திற்கும் அதை ஒப்பிட்டுப் பார்க்க உரிமை இல்லை. இந்த நூல்களைப் பற்றிய திரு அவையின் பிரதிபலிப்பானது அவற்றின் சக்தியை மறைக்கவோ அல்லது பலவீனப்படுத்தவோ கூடாது, மாறாக அவர்களின் அறிவுரைகளை தைரியத்துடனும் வாஞ்சையுடனும் ஏற்றுக்கொள்ள நம்மைத் தூண்ட வேண்டும். இவ்வளவு எளிமையான ஒன்றை ஏன் சிக்கலாக்க வேண்டும்? அவர்கள் விளக்க முற்படும் யதார்த்தங்களுடனான தொடர்பை அதிகரிக்க கருத்தியல் கருவிகள் உள்ளன, அவற்றிலிருந்து நம்மைத் தூர விலக்க அல்ல என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.'

32. உண்மையில், முதல் கிறிஸ்தவ சமூகத்தின் அன்றாட வாழ்க்கையில் பொருட்களைப் பகிர்ந்து கொள்வதற்கும் ஏழைகளைப் பராமரிப்பதற்கும் ஒரு தெளிவான திரு அவையின் உதாரணத்தைக் காண்கிறோம். குறிப்பாக, விதவைகளுக்கு மானியங்களை கொடுப்பது குறித்த கேள்வி தீர்க்கப்பட்ட விதத்தை நாம் நினைவு கூரலாம் (காண். திப 6:1-6). இது ஒரு எளிதான பிரச்சினை அல்ல, ஏனென்றால் மற்ற நாடுகளிலிருந்து வந்த இந்த விதவைகளில் சிலர் வெளிநாட்டினர் என்பதால் சில சமயங்களில் புறக்கணிக்கப்பட்டனர். உண்மையில், திருத்தூதர் பணியில் விவரிக்கப்பட்டுள்ளதன் படி, கலாச்சார ரீதியாக கிரேக்கர்களான அல்லது கிரேக்கம் பேசியோர் தரப்பில் ஒரு குறிப்பிட்ட அதிருப்தியை எடுத்துக்காட்டுகிறது. அப்போஸ்தலர்கள் சுருக்கமான வார்த்தைகளால் பதிலளிக்கவில்லை, ஆனால் அனைவருக்கும் தொண்டு செய்வதை மையமாகக் கொண்டு, விதவைகளுக்கு உதவியை மறுசீரமைத்து, அவர்கள் வார்த்தையைப் பிரசங்கிப்பதில் அக்கறை காட்டுகிறார்கள்.

33. பவுல் எருசலேமுக்குச் சென்று அப்போஸ்தலர்களிடம் 'செய்யும் பணியும் இதுவரை செய்த பணியும் பயனற்றுப்போகக் கூடாதே (ஓடிக்கொண்டிருப்பாரோ அல்லது வீணாக ஓடிவிட்டாரோ)' என்று ஆலோசனை கேட்டபோது (கலா 2:2), ஏழைகளை மறந்துவிடக் கூடாது என்று அவரிடம் கேட்கப்பட்டது (காண். கலா 2:10). எனவே, ஏழை சமூகங்களுக்கு உதவுவதற்காக அவர் பல்வேறு சேகரிப்புக்களை ஏற்பாடு செய்தார். பவுல் இதைச் செய்வதற்கான காரணங்களில், பின்வருபவை தனித்து நிற்கின்றன: 'உற்சாகமாகக் கொடுப்பவரை கடவுள் நேசிக்கிறார்' (2 கொரி 9:7). பொதுவாக கருணை காட்டாத மற்றும் அக்கறையற்ற செயற்பாடுகளுக்கு ஆளாகாத நம்மில், ஏழைகளுக்கு தாராள மனப்பான்மை உண்மையில் அதைப் பயன்படுத்துபவர்களுக்கு நன்மை பயக்கும் என்பதை கடவுளின் வார்த்தை நினைவூட்டுகிறது: கடவுள் அவர்கள் மீது ஒரு சிறப்பு அன்பை வைத்திருக்கிறார். உண்மையில், மற்றவர்களுக்கு தாராளமாகக் கொடுப்பவர்களுக்கு இறை வார்த்தை பல்வேறு உறுதிமொழிகளால் நிறைந்துள்ளது: 'ஏழைக்கு இரங்கி உதவிசெய்கிறவர் ஆண்டவருக்குக் கடன் கொடுக்கிறார்; அவர் கொடுத்ததை ஆண்டவரே திருப்பித் தந்து விடுவார்.' (நீதிமொழிகள் 19:17). 'கொடுங்கள்; உங்களுக்குக் கொடுக்கப்படும்; அமுக்கிக் குலுக்கிச் சரிந்து விழும்படி நன்றாய் அளந்து உங்கள் மடியில் போடுவார்கள். நீங்கள் எந்த அளவையால் அளக்கிறீர்களோ அதே அளவையால் உங்களுக்கும் அளக்கப்படும்' (லூக் 6:38). 'அப்பொழுது உன் ஒளி விடியல் போல் எழும்; விரைவில் உனக்கு நலமான வாழ்வு துளிர்க்கும்; உன் நேர்மை உனக்கு முன் செல்லும்; ஆண்டவரின் மாட்சி உனக்குப் பின்சென்று காக்கும்.' (ஏசாயா 58:8). இதில், ஆரம்பகால கிறிஸ்தவர்களுக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை.

34. வேதாகமத்தின் பக்கங்களில் விவரிக்கப்பட்டு, கடவுளின் வெளிப்படுத்தப்பட்ட வார்த்தையாக நமக்குக் கொடுக்கப்பட்ட முதல் திரு அவை சமூகங்களின் வாழ்க்கை, பின்பற்றுவதற்கு ஒரு முன்மாதிரியாகவும், வரவிருக்கும் தலைமுறைகளுக்கு தர்மத்தின் மூலம் செயல்படும் நம்பிக்கைக்கும் நீடித்த உத்வேகத்திற்கும் ஒரு சாட்சியாகவும் நமக்குக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. பல நூற்றாண்டுகளாக, அந்தப் பக்கங்கள் கிறிஸ்தவர்களின் இதயங்களை அன்பின் செயல்களை நேசிக்கவும், அதைச் செய்யவும் தூண்டியுள்ளன, அவை பலனளிக்கும் விதைகளைப் போல, ஒருபோதும் வளமான அறுவடையைத் தருவதை நிறுத்தாது.

தமிழாக்கம்: ச. சுரேந்திரராஜா, அமதி 

குறிப்பு: ஆங்கிலத்தில் இருந்து தமிழுக்கான மொழிபெயர்ப்பில் இணையத்தின் உதவியும் பெறப்பட்டதை குறிப்பிட விரும்புகின்றேன்.